كان اتنين بيحبوا بعض

بقلم / سماح عبدالغنى 

كان اتنين بيحبوا بعض 

حب مفيش فى الحب زيه 

هو فجأة لاقى غيرها 

مشى من غير أى داعى 

كانت حزينه لما سابها

 وهو راح وعاش حياته 

كانت ورده زاهيه وجميلة 

فجأة ورده من الحزن دبلت 

كانت بتدور فى الشوارع 

تبص فى كل الوشوش

 يمكن فى يوم تشوفه صدفه

وهو عايش سعيد 

كانت زى طيف جريح 

ومن الجرح ترجع كسيره 

كانت فى سجنها عايشه

 كل يوم الحزن يخدها 

وأم سابها فى لحظه حست

 أنها من غير حياة

 سابت الدنيا ومشيت

 زى ضيف جاى فى زيارة

 والنهارده فى الجريدة

 قالو فى الأخبار حاجات 

أشى فى تصليح ماسوره 

وسطر بالبونت العريض 

الأهلى غلب الزمالك 

وأحداث كتيره فى الجريدة

 منها عنوان فى الحوادث

 بيقول فى حادث تصادم 

وخبر فى أخر الجريدة 

عينه جات على صورتها

 قلبه دق وساعتها طب 

لما قالو صاحبتها ماتت 

عرف أن من الحزن ماتت

عاش بقية حياته نادم 

وعمره أتبدد وضاع 

هى دى ورده وماتت

 سابت الدنيا وفارقت 

زى طيف فى زيارة 

وهو فضل عايش حياة

 دفن نفسه فى ذكريات