وصلنا لاخر الزمان ولا احنا بقيناعايشين في زمن عيره اللي كان واقف جنبك زمان النهارده بيقول كام التسعيره اتغيرت أحوالنا كده ونسينا ولا العيش ماكنش فيه خميره احناولادالاصول اللي اتولدنا عشنا و اتربينا علي الحصيره عيش لف و شوف اللي قبلك راحلو في مركب الحياه قصيره بتجرح اعز ناس كانواحبايبك وسايب في قلوبهم جروح كبيره بس العيب مش فى الدنيا طول ماعايش بينا قلوب حقيره مهما مانعيش نشوف عجب لما احلامنا بتطلع اوهام كتيره ياما على الدنيا عاش قبلنا ناس كانت ضحكتهم علينا عزيزه خدتهم الدنيامن بينا لمحه بقوا علي الحيطان ذكري وصوره خليك للناس فرحه ما بلاش تسيب دمعه طلعه مالقلب مكسوره واقطف من العمرزهره بنداها تعيش و تحيا جوا القلوب محفوه طلع من القلب فرحه و حرام تسببها تعيش جوا القلب محصوره ليه الضحكه مابينامنسيه ماتخليهاش تعيش العمر محظوره الطيريعيش حزين مهماضحك مادام حريته جوا الاقفاص محبوسه قصيدة ( اوهام ) كلمات عاصم بكر علي منصور