عين الحياه
الدنيا فانيه ويامافيها ناس غلابه
فى كل لحظه المووت واللى رايح يفارق أحبابه
فيهم اللى بتغريه وتخليه يمكر ع أصحابه
لكن فيه نفووس مريضه ومش عارفه ان الايام قلابه
الاعمار مقدره وكل واحد هيدوب فى ترابه
اللى عايش لو عاش طول عمره عايش ع أعصابه
مافيه انسان يدرى عن موته صعبه الاجابه
هو وقت هنعيشه واللى راح خد معاه كتابه
بالحب نعيش ولو الصدق مافيش تبقى الدنيا غابه
دا البقره لو أخلصت ليها ماهتلاقيها حلابه
عشت أيامى نسيت فيها أحلامى اللى بقت جوه الخرابه
صحيت ودمعتى ع خدى وقلبى مابيهدى ضاع شبابه
فيه ناس ماتحتاس تمثل وتعزف بكلامها ع الربابه
فى خبثهم زى الوحووش اللى عايشه بالغابه
ماعندهم الا كلام معسوول يوديك لمهالك واصابه
الحياه حلوه لماتلاقى صفاوحنين ومحبه جذابه
يامابكيت لحد ماانتهيت من ناس ظالمه و كداااااااااابه
الشاعر البدرى ابراهيم عضو نادى أدب جرجا والمنشاه مصر